M E Ş K

AŞKLA YANMAK ! SEVMEKTİR

Aşkla; yandıkça yanmak, insanlığa varmaktır.
Aşkla; sevdikçe anmak, yaraları sarmaktır.
Aşkla; insanı bilmek, arzı tekrar kurmaktır.
Aşkla; gözyaşı silmek, hazla davul vurmaktır.
Aşkla; kalplere akmak, coşkun akan ırmaktır.
Aşkla; âleme bakmak, esareti kırmaktır.

Yanmak; aşkın narıyla, dağa ferman salmaktır.
Yanmak; yürekten yanıp, deli âşık olmaktır.
Yanmak; yanan ateşte, tekrar aşkla dolmaktır.
Yanmak; sevgi gizini, arayıp da bulmaktır.
Yanmak; gönüle düşüp, orda sonsuz kalmaktır.
Yanmak; O’na kul olup, sevip murat almaktır.

Sevmek, terk edip suyu, çölde susuz kanmaktır.
Sevmek, kutupta yanıp, ekvatorda donmaktır.
Sevmek, terk edip malı, tuza ekmek banmaktır.
Sevmek, O’nun yurduna, yerleşip de konmaktır.
Sevmek, vareden Rabbin, aşkı ile yanmaktır.
Sevmek, yaratan Rabbin, adını çok anmaktır