MOLLA EFENDİ (Muhammed Emin Istanbûli)

MOLLA EFENDİ (Muhammed Emin Istanbûli): Osmanlılar zamânında İstanbul’da yetişen kırâat âlimlerinden ve tasavvuf büyüklerinden. İsmi Muhammed Emîn Efendi olup Reîs-ül-kurrâ ismiyle tanınan Abdullah bin Sâlih el-Eyyûbî el-Istanbûlî’nin oğludur, Tasavvufda Hâlidiyye yoluna menşûb idi. Hanefî mezhebi âlim- lerindendir. Kaynak eserlerde doğum târihi ve hâl tercümesi hakkında fazla ma’lûmât bulunamayan Muhammed Emîn Efendi, 1275 (m. 1859) senesinde İstanbul’da Eyyûb Sultan semtinde vefât etti. Hâlid bin Zeyd Ebâ Eyyûb-i En8ârî hazretlerinin mübârek ayaklan tarafındaki pencerenin kenannda, babasının yamna defnolundu. îlim tahsilini babasımn ve devrinin ba’zı âlimlerinin huzûrunda tamamlayan Molla Efendi, fazilet sâhiplerin- den sâlih bir zât idi. O da babası gibi diğer ilimlerle birlikte, bilhassa kırâat ilminde derin âlim idi. Eyyûb Sultan Câmii’nde imâmlık yapardı.

Yazdığı eserlerden ba’zılannın isimleri şöyledir:

1- Tercümet-ül-erîb fi îzâh-il-cem’i vet-takrîb,

2- Umdet-ül-hıllân fî îzâh-ı zübdet-ül-irfân,

3- Tuhfet-ül emîn fî vükûf-il-Kur’ân-il-mübîn,

4- Silsile-i eimme-i kurrâ,

5- Tuhfet-üt-tecvîd,

6- Tuhfet-ül-kitâb fî îzâh-ir-resmi vel- hatti,

7- Hadîkat-tir-reyyâhîn,

8- Menâkib-ül-Hâlidiyye: Hazret-i Hâlid bin Zeyd el-Ensâri’nin menkıbelerini açıklamakta olup matbûdur.

9- Gülşen-i. meşâyıh-i selâtîn,

10- Mecmûa-i vefeyât.