DİGİTALİN veya DİJİTALİN
DİGİTALİN veya DİJİTALİN
DİGİTALİN veya DİJİTALİN i. (fr. digitaline). Eczc. Yüksükotunun heterozoitle-rinden biri. (Eşanl D1G1TOKS1T, DiGl-TOKSİN.)
ANStKL. Billûrlaşmış susuz digitalin, dikdörtgen biçiminde billûrlar ve mikros-kopik kırıklı yüzeyler halinde bulunur; tadı çok acıdır ve hapşırtır. Ergime noktası 265°C’ın üstündedir; suda erimez, alkolde, kloroformda, etil asetatta erir. Saflığını anlamak için demir II tuzlarına, asetik asidin ve sülfürik asidin de katılmasıyle yapılan çeşitli kimyasal tepkimelerden yararlanılır. Digitalin, digitoksoz denilen bir ozun ve özel bir madde olan digitoksije-nin’in (aglülikon) birleşmesinden meydana gelen bir heteroglükozit’tir. Digitoksoz öteki aglükonlarla, kimyasal ve fizyolojik özellikleri değişik olan başka alkaloitler verir. Digitalinin fizyolojik ve farmakodinamik etkisi, yalnız yürek kası (miyokard) üzerinde tutunmasına bağlıdır ve bu etki günlerce sü: rer. Kalp üzerine çok kuvvetli dört ayrı etki yapar: kalbin atışını yavaşlatır, kasılmaları kuvvetlendirir, uyarılabilme ve sinir im-pülslerinin iletilebilme kabiliyetini azaltır. Uygun dozlar halinde (onda bir miligramdan, en fazla bir miligrama kadar) günlere bölünerek alındığı zaman, eğer hasta, digitalinin kalp üzerindeki dört etkisinden yararlanabiliyorsa çok iyi sonuçlar verir. Buna karşılık, doktorun uygun gördüğü dozlardan daha fazla alınırsa, şiddetli bir zehirlenme görülür; üstelik digitalinle zehirlenme en tehlikeli zehirlenmelerden biridir. Bunun için de, doktorun verdiği dozlara büyük bir titizlikle dikkat etmek gerekir. Digitalin zehirli maddelerin bulunduğu «A» tablosuna kayıtlıdır.
+ Digitalinleme i. Ted. Kalp hastalarına kalbi yavaşlatmak amacıyle kontrol altında yeteri kadar digitalin vermek.
+ Digitalinlemek geçi. f. Ted. Belirli bir tekniğe göre (miktar, süre, beslenme düzeni v.b.) organizmaya digital verme
