DİLLENME

DİLLENME

DİLLENME i. Konuşmağa başlama.
— Psikopatol. Sağır-dilsiz eğitiminin birinci evresi. Çocuğun ses çıkarabildiği ve istediği zaman çıkarabileceği bilincine ulaşmasını sağlar, (önce gayet belirgen olan seslerin nasıl çıkarıldığı çocuğa gösterilir, sonra dikkati boğazdaki tireşimlere, soluğun şiddetine, v.b. çekilir. Bu ilk evre uzun sürer [bir yıl], ondan sonraki devrede yavaş yavaş sesli ve sessiz harflerin çıkarılmasına ve bunlarla basit heceler teşkiline dilsiz geçilir.)
♦ Dilleşmek ortaklş. f. Halk dili. Karşılıklı tatlı tatlı konuşmak. (LM)