DOBRA DOBRA

DOBRA DOBRA

DOBRA DOBRA zf. (islavca dobra, iyi’-den). [Söyleme, konuşma için] Sakınmadan, açıkça, çekinmeksizin: Pembe teyzenin niyeti bozuk, fakat halama göz atarsa, gözünü oyacağımı dobra dobra söyledim (H. E. A-dıvar). [M]