O’CONNELL (Daniel), İrlandalI siyaset adamı (Cahirciveen yakınlan, Kerry 1775 -Cenova 1847). Yoksul düşmüş soylu bir gael ve katolik ailesinin oğluydu. 1798’de baroya girdi ve bütün canlılığı, ustalığı ve hatiplik gücüyle kendini millî davaya verdi. Bu davanın savunucuları o zamana kadar azınlıkta bulunan protestanlardı. O’Connell, İrlanda milliyetçiliğiyle katolikliğini aynı heyecan içinde birleştirdi. Halk tarafından çok sevilen, yaman bir teşkilâtçı olan ve KURTARICI diye anılan O’Connell, İrlanda halkı üstünde büyük bir nüfuz sahibi oldu, İrlanda halklarını birleştirerek, onları disiplin altına aldı ve «Catholic association» ile birlik kurduğu (1823) gerçek hükümete bağladı. Başlıca silâhı, birbirine kenetlenmiş bir halkın pasif direnişi ve İngiliz hükümetini yıldırmayı amaçlayan kitle gösterileriydi, ama hiç bir zaman şiddet hareketine başvurmadı. Uyguladığı metotlar kısmen başarıya ulaşmıştır.
Seçimi kazanamaz gibi görünüyordu, fakat 1828’de büyük bir oy çoğunluğuyle milletvekili seçildi. Hareketin genişliği karşısında, Londra uzlaşma yolunu tuttu, 1829’-da dinî sebeplere bağlı engellerin çoğu giderildi. O’Connell, o zaman mücadelesini parlamento çerçevesinde sürdürdü. Halkçı duygularının etkisi altında, 1840’ta, büyük topluluklar tertipleyerek, Birlik’e karşı mücadelesini sürdürdü; 1841’de Dublin belediye başkanı oldu. Ama 1843’te hükümet, öngörülen toplantıyı şiddetle yasakladı, kanlı olaylara yol açılacağından çekinen O’Connell duruma boyun eğdi. Buna rağmen yine de mahkemeye verildi, fakat sonunda beraat etti (1844). Bu başarısızlık onun gücünü kırdı, kurduğu milliyetçi çevrelerin bir kısmı hayal kırıklığına uğradı, yavaş yavaş O’Coıınell’den ayrılıp, devrimci ve romantik Genç İrlanda hareketine katıldılar (1845). Bu tarihte, adanın öteden beri pek kötü olan İktisadî durumu daha da korkunç bir hal aldı. Tehdit edici bir âfet halini alan açlık, şaşkınlık içindeki O’Connell’iiJ son umutlarını da yok etti.
