HEP ATİK sıf. (fr. hépatique, karaciğerle il-gili’den). Miner. He patik civa, zencefre’nin bitümlü çeşidi; cevherin zenginliğine göre kızıl kahverengiden siyaha kadar değişen rengi karaciğeri andırdığı için bu adla anılır, (L)
HEP ATİ KO—, cerrahîde kullanılan ve karaciğer kanalını ifade eden önek: Hepatiko-duodenostomi (karaciğer kanalı ile oniki-parmak bağırsağının ağızlaştırılması); He-patiko-enterostomi (karaciğer kanalı ile bağırsağın ağızlaştırılması). îlJ HEPATİKOSTOMt i. (fr. hépaticostamier-den). Cerr. Karaciğer kanalının deriyle a-ğızlaştırılması. (L)
HEPATİKOTOM! i. (fr. hépaticotomie’-den). Cerr. Karaciğer kanalının kesilip açılması. (l)
HEPATtT i. Tıp. (fr. hépatite’ten). Bk. ka-RACİÖER iltihabı.
HEPATİZASYON i. (fr. hépatisation’dan). Organik bir dokuya, özellikle akciğer ve karaciğere benzer bir kıvam ve görünüş veren bozukluk, (l)
HEPATO—, yun. he par, hepatos, karaciğerden alınan, anatomi ve cerrahîde kullanılan unsur, (Karaciğer kanalı ifade eden he-patiko ile karıştırılmamalıdır.) IlI HEPATO – ANTEROSTOMİ i. (fr, hépatu -entérostomie’fan). Karaciğer içi öd kanalla-rıyîe bağırsağı birleştirmeyi öngören ameliyat. (L)
HEP ATOGR AFI i. (fr, hépatographie’den). Karaciğer radyografisi, (l)
Foto. Boudot-Lamotte, Alinari (LAROUSSE>
HEP
HEPATOKLOROFİL i. (fr. hépaiochloro-phylle’den). Biyokim. Yumuşakçaların karaciğerindeki yeşil boya maddesi. (Hepatokloro-fil bu hayvanların sindirdiği yeşil bitkilerin karaciğerde biriken özütüdür.) [l] HEPATOLOJİ i. (fr. hé patologie’den). Karaciğeri ve hastalıklarını inceleyen bilim dalı. (l)
HEPATOMEGALi i. (fr. hépatomégalie’-den). Karaciğer hacminin anormal derecede artması, (l)
HEPATONEFRİT i. (fr. hépatonéphrite’-ten). Karaciğer ve böbrek bozukluğu şeklinde hastalık hali.
— ansİkl. Hepatonefrit’ 1er bazen enfeksiyonlardan (sarılıklı-kanamalı spiroketoz, sarı humma, havasız yaşar mikropların yaptığı septisemiler), bazen zehirlenmelerden (kurşun, fosfor, arsenik, kloroform, karbon tet-raklorür, apiol v.b.) ileri gelir (l) HEPATOPANKREAS i. (fr. hépatopancré-as’tan). Yumuşakçalarla diğer omurgasız hayvanlarda bulunan, aynı zamanda hem karaciğer, hem de pankreas rolü oynayan önemli sindirim organı, (l)
