HEMİMİMİ i. (yun. hemi, yarı ve mime-isthai, taklit etmek > fr. hemimimie* den). Psikiyatr. Yüzün her iki tarafında farklı şekilde beliren ifadelerin tümü. (Şizofrenide görülen paramiminin bir çeşididir.) [l]
HEMİN sıf. ve zf. (fars. hemin). Esk. «Her zaman, hep bu şekilde, tıpkı bu» anlamlarına gelir: Mahbuba hemin vefa gerektir (Şeyh Galib). [m]
HEMİN i. (fr. hemine’den). Biyokim. Sodyum klorür ve asetik asitle karıştırılan bir he-
Hemarimetre
K.L.A. V
HEM
