PALDIR KÜLDÜR blş. zf. (onomatope). Gürültü çıkararak, patırtılı bir şekilde: Bizim Şükrü minareye sabahleyin kimse görmeden çtkmış, paldır küldür iki teneke devirmişti (S. F. Abasıyamk). Kör Şaban, merdivenleri paldır küldür inmiş, hemen kapıyı açmıştı (Kemal Tahir). [M]
PALEA i. («pul» anlamında lat. k.). Bileşikgillerde çiçek veya meyve üzerinde yer alan pulcuk. || Buğdaygillerde kavuzcuk.
m
