ZİL,

vurmalı bir çalgıdır. Çok eskiçağlardan beri kullanıldığı bilinen bu çalgı önceleri tunçtan yapılıyordu. Daire biçiminde olan ve tencere kapağını andıran bu müzik aleti daha sonra pirinçten yapılmaya başlandı. Zil ya ikisi birbirine vurularak ya da tek bir zile baget denen sopayla vurularak ses çıkartır. Birbirine vurularak çalman zillerin ortalan deliktir. Buradan geçirilen deri bir şerit, zilleri elde tutmaya yarar. Vurma sırasında titreşimin kaybolmasını ve buna bağlı olarak sesin boğulmasını önlemek için ziller birbirine vurulurken hafifçe kaydınhr. Buna göre vuruş biçimi ayarlanarak sesin sürekli ya da süreksiz olması sağlanabilir. Bando ve klasik müzik orkestralarında kullanılan ziller genellikle bu türdendir. Klasik orkestrada tokmakr la çalman tekli ziller de kullanılır. Dans ya da caz orkestralanndaki ziller ise çoğunlukla davul ile birlikte kullanılan ritim araçlarıdır. Davul ile birlikte kullanılan ziller genel olarak iki çeşittir. Bunlardan biri tek bir zildir ve dikey bir çubuğun üzerine oturtulmuştur; bagetle vurularak ses elde edilir. Öteki ise
tam üst jişte gelecek biçirhde duran ve ayakla yönetilen Wr pedal aickcilığiyla çalınan bk çift zHden pIüştjr>Vkontrlii;-(Kö denen bu
zilin sesi ‘ötekine göre;daha boğuktur. Bateriye bağİı öİârak birçok zil kujlâhilabilir.
fZil orkestraya Zilin
batıda bu tür küllâmıhında^^ baıhdosü olan Mehterhane’nin etkisi vardır; ^; ZiI, Mehterhane’nin en önemli; çalgılann-dandı. adiyİa da anılan zilin çeşitli
büyüklükte Qlahlaxı
müziğinde kudümden sonra|eW çalgısıdır.. İstanbullu Zilciyan ailesinin üireftiği 2İllerv özeil ve ‘fojmülü gizli’ tutulan aİâşîmı sayesinde çok iyi tınladığından dünyaca tanınmıştır.
Küçük boyutlu ziller ise iki parmağa takılarak çalınır. İki elde birden bulunan bu ziller çalgılara eşlik etmek için kullanıldığı gibi halk oyunları oynanırken ‘de oyuncular tarafından kullanılır. Ülkemizde ve özellikle de Arap ülkelerinde çok kullanılan bir müzik aletidir