Hamsun, Knut
Norveçli yazar (Garmostraeet 1859- Nörholm 1952). Çocukluğu sıkıntı içinde geçen Knut Hamsun (asıl adı Knut Pedersen’ d ir), birçok işe girip çıktıktan sonra, ABD’ye gidip (1886) orada da sıkıntı içinde yaşadı. Dönüşünde Kopenhag’a yerleşip, ilk romanı Açlık’la (Sult, 1890) büyük ün kazandı. Yapıtlarında, daha çok, toplumun bütün bağlarından kurtulan insanın doğa karşısındaki duygularını ve serüven dolu yaşamını anlattı: Düğüm (Mysterier, 1892), Ny Jord (Yeni Toprak, 1893), Pan (1894), Victoria (1898), Benoni (1908), Rosa (1908). 1906’dan başlayarak büyük üçlemesi Göçe- be’yi (Sonbahar Yıldızları Altında [Under Höststjaernen 1906];Hüzünlü Havalar [En Vandrer Spiller med Sor- din, 1909]; Son Mutluluk [Den Siste Gloede, 1912])ya- yınladı. Dünya Nimeti (Markens Gröde, 1917) adlı romanıyla 1920’de Nobel Edebiyat Ödülü’nü alıp, Serserilik Günleri (Londstrylere, 1927); ،4ugus1930)؛); Men Livet Lever (Ne var ki Yaşam Sürüyor, 1933), Ringen Sluttet(Çember Kapandı, 1936) adlı kitaplarını yayınladı. Bu arada, 1930’dan sonra Naziliğe yaklaşıp, işgal sı- rasında Almanları desteklediğinden, kurtuluştan sonra tutuklandı; ne var ki çok yaşlı olduğundan serbest bira- kıldı ve son yıllarını Nörholm’deki evinde geçirdi.