BALÂDUR AĞACI (BELÂZUR)

Arabçası : Balâdur.

Farsçası : Hindî Belâdur. Lâtincesi : Semecarpus atıacadium.

Yetiştiği yer ve çeşitleri: Bilhassa Hindistan’da yetişir.

Kullanılan maddesi: Yemişleri, meyveleri.

Tıbbî Özellik ve Faydaları:

a) Bu bitkinin yemişleri kuş burnuna (hatta kalbe) benzer, iyisi siyah olanıdır. Meyvesi yanlsa ortasından bal gibi bir üsare çıkar, buna Asel-i Belâdur denir. İçilme miktarı yarım dirhemdir (2 gr.). Çok dikkatli kullanılmalıdır. Zira zehirli ilâçlardandır. Söylenilen miktardan fazla alınmamalıdır, fazla alınınca ağızda bir yanık, mide ve bağırsaklarda sancılar ve cinnet nöbetleri yapar. Bu zehire karşı hemen inek sütü ayranı, arpa suyu Ve bademyağı, ayva çekirdeği ve kar suyu içmelidir. Minhâc sahibi ise, bütün bunları tuzlu suda karıştırıp kullanmalıdır, der.

b) Belâdur balı, üsaresi macun yapmada kullanılır. Balı böyle yapılır: Belâdurun başını koparıp bir kıskaç ile iyice sıkmalıdır ki üsaresi çıksın. Bundan sonra kaynamış inek yağı ve ceviz yağı ile karıştırarak macunlara katılır.

c) Belâdur tütsüsüne oturanda basur memeleri kurur. ç) Üsâresi saçkırana sürülse hemen kıl çıkarır. Bedeli 5 vezni kadar fındık içidir ve 1/4’i kadar belesan (Belesan yağı) ve altıda biri kadar da neft (çamdan çıkan) yağıdır. (Beyaz neft).

d) Sinir bozukluklarına, unutkanlığa, felce ve lakve (felç) ye çok faydalıdır. e) Akıl ve hafızayı kuvvetlendirdiği gibi dimağda olan soğuk ve sıcaktan mütevellit bütün hastalıklara iyi gelir. f) Kanı yakıcıdır.