HAZENBEL
Arabçası : Huzünbül. Farsçası : Hazenbel. Lâtincesi : Miryaflin. Yetiştiği yer ve çeşitleri: Asıl vatanı Şam, Kudüs civarıdır. Memleketimizde de Tarsus-Toros taraflarında yetişir. Kullanılan maddesi: Kökü.
Tıbbî Özellik ve Faydaları: Hazenbel toprağa sağlamca tutunan bir takım kökler, damarlardır. Rengi siyah ve beyaz arası, boz’dur. Kokusuna yılanlar deliklerinden çıkarlar. İlkbaharda ve yazın toplanır, koparılır. a) Hazenbel bal ve sirke şerbeti ile içildiğinde renge güzellik, tazelik verir. b) Köknünün tadı tatlı ile acı arasıdır. Adeta yağlı gibidir; çiğnenmesi mum gibi yumuşaktır. c) Hazenbelin damar köklerinden iki miskal (10 gr.) kadar alınıp kaynatılarak birer çay bardağı -yemekler arası- içildiğinde devamlı baş ağrılarını geçirir. d) Kaynamış suyu bal ya da pekmez ile karıştırılıp şerbet gibi içildiğinde böbrek ve mesânedeki taş-kumlan eritip çıkarır. e) Yine suyu: Boğaz yaralarına, bademcik iltihaplarına, nefes darlığına, şiddetli yellere (Romatizma, karaciğere, öksürüğe, damar tıkanıklığına* böbrek zaafiyetine iyi gelir, şifa verir. f) Pırasa yaprağı ya da tohumunun suyu ile (9-10 gr.) kadar içildiğinde basuru iyileştirir. (Yemekler arası, günde üç öğün). g) Yine, kereviz suyu ile de içildiğinde erkek idrar yolu hastalığı olan prostatı geçirir.
