KARA DUT
Arabçası : Tût-i Şamî, Tût-i Hâmız, Tût-ı Esved. Farsçası : Tût-i Siyah, Şâh-ı Tût.
Lâtincesi : Morus nigra.
Yetiştiği yer ve çeşitleri: Birkaç çeşittir. Memleketimizin her tarafında yetişir.
Kullanılan maddesi: Meyvesi, yaprağı, kabuğu.
Tıbbî Özellik ve Faydaları: a) İyisi büyük olgunlaşmış ve siyah olanıdır. Fazlası ishal yapar ve ciğerlere zarar verir. Islahı etrafil macunu iledir, üstüne nar yemelidir. b) Yaprağı pişirilip yaralara yakı gibi konulursa fayda verir. c) Ham dut elde ve ayakta olan yara ve çatlaklara yakı gibi konulursa fayda verir. ç) Ağacının kabuğu baldıranın zehirini alır. d) İbn Baytar’a göre, yaprağı bakır bir kap içerisinde, yaprağının suyu ile birlikte pişirilir veya güneşte bekletildikten sonra balla karıştırılarak urlara, yaralara, kabarcıklara sürülürse derhal tesiri görülür. e) Suyu içilirse müzmin ishalleri geçirir. f) Kökünün kabuğu kaynatılarak suyundan içilirse ishal yapar. g) Yaprağının üsâresinden 15 dirhemi (55-60 gr.) içilirse, zehirli örümcek ısırmasına iyi gelir. ğ) Ağızda ve boğazda olan yaralara iyi gelir.
