ZENCEFİL

ZENCEFİL
– – I ■ ^
Arabçası : Zencebîl. Farsçası : Zencebîl, Şengelîl, Şengerîr. Lâtincesi : Zengibar officinal, Ginger. Yetiştiği yer ve çeşitleri: Asıl vatanı Hindistan ve bazı Afrika ülkeleridir. Kullanılan maddesi: Gövdesi. Tıbbî Özellik ve Faydaları: a) Zencefilgillerden olup baharat olarak da kullanılan bir bitkidir. Çiçekleri san renkte ve yapraklan dardır. Kullanılan yeri toprakta sürünen ve boğum, boğum olan gövde kısmıdır. Yaşken bakla gibi yenir, kuruyken de kullanılır. b) Çay gibi kaynatılıp içildiğinde: İştahı açar, tükürük ifrazatını fazlalaştım. Vücudu terletir. Hafızayı kuvvetlendirir. İdrar söktürür. c) Tuzla kanştınlıp ceviz büyüklüğünde yutulsa (ya da mesta- ki ile çiğnendiğinde) balgam söktürür. ç) Zencefil suda kaynatılarak suyu çorba kaşığı ile içildiğinde ses kısıklığını açar. d) Bal ile macunu yapılır ve yutulursa, şehveti, cinsî gücü tahrik eder, dimağa kuvvet verir, mide ve bağırsak yellerini giderir. Meniyi artım. e) Zencefil, havlıcan, Şam fıstığı ve bal hepsi bir arada macun yapılarak yutulursa vücudun neresinde romatizma ve ağn varsa kökünden geçirir. Felç ve titremelere şifa verir. f) Mide ve ciğerin soğukluğunu giderip normale döndürür. g) Sürme gibi yapılıp göze çekildiğinde, gözün nurunu artım. ğ) Tuzla kanştırılarak bir ceviz büyüklüğünde yutulduğunda (ya da yalnızca sakız gibi çiğnendiğinde) balgam ve felci önler. h) Zehirli hayvan sokmalanna iyi gelir