Yeni yıl kime iyi, kime kötü bilinmez,
Güzelin hatırası hayallerden silinmez.
Şimdi yollarda kar, sesinde hüzün vardır,
Bu haletten ne çakar, gelen mevsim bahardır.
Ediyorum kendimi bu hayalle teselli,
Olmuyor bir türlü hakikat gönlümün emeli.
Mey, piyale, musiki… Bunların hepsi de var.
Kaplıyor yine içimi, aşkın verdiği humar,
Bilmediğim bir hisle canlandıkca kalbim,
Daha berrak, daha güzel çıkıyor sesim.
Lâkin sona erince, bu hayalin vuslat,
Ölümden acı geliyor yaşadığım hayat.
Ediyor ruhumu harap duyduğum yalnızlık. ,
Yazıkki hazan bile sona eriyor artık,
Yavaş yavaş solar gün, tükenmez o ağlayış,
,Keşke gelmese derim, amma mevsim yine kış.