Yorgunum, hem de öyle bir yorgunluk ki; ne anlatılabilir ne de anlaşılabilir. İçimde birikmiş onca söz, hiçbir kelimeye sığmıyor. Herkesin içinde kaybolmuş, yalnızca kendimle kalmışım gibi hissediyorum. Bu yorgunluk, bedenimin değil, ruhumun derinliklerinde. Anlatmak istesem de, kelimeler yetersiz, anlayacak kimse yok. Sadece sessizlikle anlaşabiliyorum artık. Belki de en iyi anlatım, sessizliğin derinliğinde gizlidir.
Elbette, duygularınızı anlamlandırmak ve izah etmek için şu cümleleri kullanabilirsiniz:
“İçimde tarifsiz bir yorgunluk var, kelimelere dökemeyeceğim kadar derin, kimsenin anlayamayacağı kadar karmaşık. Ruhum ağır mı ne bana , ne anlatmak mümkün ne de anlamak kolay. Sessizliğin içinde kaybolmuş gibiyim, sadece dinlenmek ve huzur bulmak istiyorum. İçimdeki bu yorgunluk, bedenimi değil, ruhumu yoruyor; ne dinlenmekle geçiyor ne de zamanla hafifliyor. Her anı, her saniyeyi içimde hissediyor, ama ifade etmekte zorlanıyorum. Bu yorgunluk, yaşadıklarımın ve hissettiklerimin bir yansıması, ve bunu paylaşmak bile bazen imkansız geliyor.”
Yorgunum Çok Yorgunum , Kimseye Anlatamayacağım Kadar, Kimsenin Anlamayacağım Kadar…
