Ecevit, Bahçeli ve Yılmaz için "Yerden yere vurduk. Etmedik hakaret bırakmadık." diyen Ertuğrul Özkök, Derviş’le birlikte bu 3 ismi bugünkü ekonomik başarının mimarı ilan etti.
Ertuğrul Özkök’n köşe yazısı<br /> <br /> Bu 4 insanı unuttunuz değil mi<br /> <br /> Demokrasi en iyi rejimdir değil mi…<br /> Hiç şüphesiz.<br /> Daha iyisini bulamadığımız sürece de öyle olacak.<br /> Bunda herhalde mutabıkız da, şu ikinci cümleye ne diyeceğiz…<br /> Demokrasi aynı zamanda en vefasız ve acımasız rejimdir.<br /> En sofistike düşünenleriniz, “Demokrasinin acıma ve vefa fiili ile bir ilişkisi olamaz” diyecektir.<br /> Veya totaliter rejimleri önümüze koyup, “Bundan da mı acımasız” diyecektir.<br /> Doğrudur.<br /> Ama geçen çarşamba günü Financial Times ve Wall Street Journal gazetelerinin birinci sayfalarında iki büyük haberden birini okurken, içimden bu cümle geçti.<br /> Demokrasi aynı zamanda en acımasız ve en vefasız rejimdir.<br /> * * *<br /> Avrupa bankacılık otoritesi geçen salı günü bankalarla ilgili bir dizi kararlar aldı.<br /> Bu kararları okurken “deja vu” duygusu yaşadım.<br /> “Ben bu kararları bir yerlerden hatırlıyorum” diye düşündüm.<br /> Tabii ya, biz bunları bundan tam 10 yıl önce yaşadık.<br /> Bankalarımız sapır sapır dökülüyordu. Millet bankaların kapısına dayanmıştı.<br /> İşte o günlerde 3 insan hayatlarının belki de en önemli kararını aldılar.<br /> Üçü de seçilmiş siyasetçiydi.<br /> Hatırladınız değil mi.<br /> Bülent Ecevit, Mesut Yılmaz ve Devlet Bahçeli’den söz ediyorum.<br /> Aldıkları en önemli karar, ellerindeki sandıktan aldıkları yetkilerin bir bölümünü seçilmemiş bir insan ve atanmış özerk kurumlara devretmekti.<br /> Ekonominin katı gerçekleriyle, siyasetin en katı gerçekleri arasına bir Çin Seddi çektiler.<br /> Kemal Derviş’i ekonomiden sorumlu devlet bakanı yaptılar. Özerk kurumlara “Doğru olanı yapın” dediler.<br /> Peki ne oldu…<br /> Türk ekonomisi 24 Ocak Kararları’ndan sonraki en önemli tedavisine başladı.<br /> Ve başardı.<br /> Buraya kadar ekonominin katı gerçekleriydi.<br /> Bir de siyasetin ve demokrasinin acı gerçekleri vardı.<br /> * * *<br /> Bu insanları yerden yere vurduk.<br /> Etmedik hakaret bırakmadık.<br /> Seçimde en ağır bedeli ödettik.<br /> Ecevit yalnız ve küskün öldü.<br /> Mesut Yılmaz kenara çekildi.<br /> Devlet Bahçeli, bütün bunları bir mağduriyet ağıdına dönüştürmeden siyasetine aynı ağırbaşlılıkla devam etti.<br /> Kemal Derviş, “Bu politika bana göre değil” deyip siyasetten ayrıldı.<br /> Hemen hepsi, “başarısızlıkla, beceriksizlikle” damgalandı.<br /> * * *<br /> Şimdi Avrupa ekonomi tarihi bir kere daha yazılıyor.<br /> Orada yazılanlara bakıyorum, Türkiye, bunları 10 yıl önce yapmış.<br /> Üstelik yönetimde bir koalisyon olduğu halde yapmış.<br /> Bugün müflis durumuna düşen batık Yunanistan’ın, böylesine kara günlerinde bile alamadığı cesur ve acıtıcı kararları gözünü kırpmadan almış.<br /> Diyorum ya, Türkiye’ye 10 yıl kazandırmış.<br /> Bugün ekonomik kriz dalgaları Türkiye’yi teğet geçiyorsa, Avrupa’nın burnundan kıl aldırmayan dev bankaları domino taşları gibi birbirlerinin üstüne yıkılırken, Türk bankalarının değerine her yıl üç-beş yüz milyon dolar daha ekleniyorsa, bilin ki bunda o 4 insanın hakkı büyüktür.<br /> * * *<br /> SONUÇ: Demokrasi en acımasız ve en vefasız rejimdir.<br /> Ama daha iyisi bulununcaya kadar en iyisidir.<br /> Vefa, demokrasinin sadece idam edilen kahramanları için geçerli bir duygu olmamalıdır.<br /> Ekonomisi için cesur kararları zamanında alan kahramanları da unutmamak gerekir.<br /> Şimdi size demokrasinin unuttuğu bir “vefa anıtı” listesi vereceğim.<br /> – 24 Ocak Kararları’nı alan Süleyman Demirel.<br /> – O kararları askeri dönemde ve sonrasında cesaretle uygulayan, yepyeni ufuklar açan Turgut Özal.<br /> – Yukarıda saydığım 4 isim.<br /> – Tabii ve hiç şüphesiz ki, o kararları taviz vermeden cesaretle sürdüren Tayyip Erdoğan.<br /> <br /> * * *<br /> <br /> Yakın tarih hepimize çok iyi gösterdi.<br /> İyi giden bir ekonominin üzerine totaliter, otoriter bir rejim inşa etmek mümkün.<br /> Ama kötü giden bir ekonominin üzerinde demokrasiyi yaşatmak o kadar kolay olmuyor.<br /> Yani o insanlara da vefasızlık etmeyelim diyorum… <br />
