Bu hale düşürüp, perişan eden Neden hatırımı sormadın, neden inan özlüyorum senimeleğim Küssek barışalım bayram gelmeden
Güzeller güzeli, nazlı Meleğim Sent arıyorum öte beride Gayri barışalım, hasretlik bitsin Dargınlık, kırgınlık kalsın geride
Yadellerde yalnız yatıp uyuyan Yeter uyuduğun,meleğim uyan Ben sana vurgunum, inan güzelim Gözümden okursun, bak, ayan beyan
Çiçekler açıldı nazlı yar gibi Gamzeli yanaklar, pembe nar gibi Çözülmüş göğsünün bak düğmeleri Görünür bembeyaz sinen, kar gibi
Açılmayan güle bülbül mü konar meleğim şu mahzun kalbimi onar Bakışından bir şey anlamıyorum Gözlerin, gönlüme sevgi mi sunar
Hiç ömür bitmeden çile mi biter Ayrılık zülümdiu; gel artık, yeter Alioğlu der ki sensiz bu hayat Çekilmez Feride’m, ölümden beter
şair demiş ki ;meleğim bana uyan.
Beni İç Dünyam Yönlendirdi kendimi değerlendirirken kullandığım kıstasın beğenilmek yada iyi davranılmakla bir işişkisi olmamalı idi onagörede terazimi dengelemeli idim .