TENNYSON, Alfred, Lord (1809 Somersby/Lincolnshire – 1892 Ald-worth/Surrey), İngiliz şairi. Victoria dönemi şiirinin en önemli temsilcisidir. Gençliğinde, Pope, Scott ve Mil-ton’un üsluplarından esinlenerek şiirler yazdı. Byron’dan ve Lincolnshi-re’ın yaşamından büyük ölçüde etkilendi. 1827’de Cambridge’de Trinlty College’a girdi; 1829’da da “Timbuc-too” adlı şiiriyle altın madalya kazandı. “Poems, Chiefly Lyrical” (Lirik Şiirler) 1830 yılında yayımlandı. 1832 yılında, aralarında “The Lotos-Ea-ters” (Lotüs Yiyenler) ve “The Lady of Shalott” (Shalott’lu Bayan) gibi şiirlerin de bulunduğu bir dizi şiir yazdı. En sevdiği arkadaşı Arthur Hal-lam’ın ölümünden (1833) son derece etkilenen Tennyson, bu tarihi izleyen 17 yıl boyunca 181 şiir yazdı. “İn Memoriam” adı altında 1850’de yayımlanan bu şiirlerde Tennyson ölüm, bilimin değeri, Tanrı sevgisi ve sonsuzluk temalarını işledi. Kısa şiirlerinde duyarlı imgeleri, karmaşık bir yapı ve ironiyle yoğunlaştır-
Alfred Tennyson
dı. Tennyson, şiirin sesi üzerindeki egemenliği, sesi ve anlamı, resmi ve müziği senteze ulaştırmasıyla tanındı. Diğer önemli yapıtları arasında “Ulysses”, “idylls of the King” (Kralın İdilleri, 1859-1885), “Queen Mary” (Kraliçe Mary, oyun, 1875), ‘ “Harold” (oyun, 1876) ve “Becket” (oyun, 1884) sayılabilir.
TENOR, en tiz erkek sesi ve sesi böyle olan okuyucu. Genellikle operalarda yalnız göğüsten gelen seslerini kullanan sanatçılar, bu gruba girer. Sesi o kadar güçlü olmayan ve yüksek notalarda bas sesini kullanmak zorunda kalan tenor, hafif ya da operakomik tenor; yalnız göğüs sesini kullanmakla yetinecek kadar tiz ve güçlü sesi olan tenor, opera tenoru olarak adlandırılır.
