OCAKLIK OCAKLIK
Genel

OCAKLIK

OCAKLIK i. (ocak’tan ocak-lık). Mutfakta ocağın bulunduğu yer. || Bir yapının temelini veya çatısını meydana getiren büyük kereste, tem...

Continue reading

OCAKÇI
Genel

OCAKÇI

OCAKÇI i. (ocak’tan ocak-çı). Ocağa kömür atıp makinenin işlemesini sağlayan kimse, ateşçi: Sıcağa dayanıklı değilse vapur ocakçısı ol...

Continue reading

Genel

OCAK

OCAK i. (esk. türk. ot, ateş’ten). Ateş yakmağa yarayan ve pişirme, ısıtma, ısınma v.b. işleri görmeyi sağlayan her türlü yer. j| özel ...

Continue reading

OBÜS
Genel

OBÜS

OBÜS i. (fr. obus). Sil. Bk. Top MERMİ Sİ. || Obüs lopu, dikey veya dalıcı atış yapabilen, oldukça kısa namlulu top: 105’lik, 155’lik o...

Continue reading

Genel

OBUR

OBUR sıf. ve i. (esk. türk. opmak, höpürdeterek içmek veya opruşmak, içmekte yarış etmek’ten ). Çok yediği halde doymak bilmeyen, gereğ...

Continue reading

OBUA
Genel

OBUA

OBUA i. (fr. haut, yüksek ve bois, tahta’-dan fr. hautbois). Çift kamışlı (yani kamışlan üst üste duran) tahta nefesli çalgı; hafif kon...

Continue reading