DİYALEL

DİYALEL

DİYALEL i. (yun. diallelos, karşılıklı’dan fr. diallel). Mant. Bir sayı ispatlama türü. Bu işlemde, önce zorunlu ve şüpheli bir ö¬nerme, aynı şekilde kusurlu ikinci bir öner¬me ile, ikinci önerme de birinciyle ispatla¬nır.
— ansîkl. Mant. Eskiçağ şüphecileri di- yalel’i, çok özel bir anlamda, bilime uygu¬ladılar; onlara göre diyalel, bilimin imkân¬sızlığını ve zorunlu olarak bir «döngü» için¬de sıkışın kaldığını gösterir. Genel anlam¬da diyalel 1. ya bir tanımı, tanımlanacak kelimeyle ya da ondan türeyen yakın bir kelime ,ile kurmakta; 2. veya bir önermev’
ispatlamak için ikinci bir önermeyi öne sürmek, ikinci önermeyi de birinci önerme ile ispatlamakta düşülen hatalı mantık tu¬tumudur. (Bk. KISIR DÖNGÜ.) [L]