DENGELEYİCİ
DENGELEYİCİ
DENGELEYİCİ i (Dengelemek’ten denge-le-y-ici). Dengede tutan: Dengeleyici eleman. Dengeleyici etki. || Denge kuran, eşitlik sağlayan.
— Elektr. Elektrodinamik dengeleyici, elektrodinamik etkileri ağırlıkla dengeleyen elektrodinamometre.
— Havc. Bir hava aracına etki yapan güçleri otomatik olarak denge haline getiren araçlar sistemi. (Uçağın dümeninde yer. alan araçlar, bu çeşit bir sistem meydana getirir.) || Uçağı dengede tutabilmek için biri dikey öteki ise yatay olarak konmuş, küçük kanatlar biçiminde, sabit düzlemlerden her biri. (Bazı dengeleyiciler uçağın kuyruk kısmını meydana getirir.)
— Petr. Bir benzindeki aşırı uçucu kesirleri ayırmakla dengeyi sağlayan tablalı sütun.
dengeleme (mekan.)
— Res. Boya ve boya astarlarının bileşiminde bulunan katı maddelerin tortulaşmasını önleyen etken. (Aynı amaçla kullanılan dağıtıcı vc sulandırıcı etkenlerin dışında bazı bileşikler [sodyum sülfat] dengeleyici olarak kutlanılır.) [LM]
DENGELGEİST, alman folklorunda, göze görünmeyen cin. Suablar bu cine Dengel-mannle der. Dengelgeist geceleri çekiç sesleriyle bazen bîr kişinin bazen de pek çok kişinin ölümünü haber verir. J.P. Hebel bir eserinde bu cini meleğe dönüştürmüştür.
