ÖRGENCİ i. ve sıf. (örgen’den örgen-ci). Yeni, örgenciliği benimseyen ve savunan.
ANStKL. Fels. Y. Delage, hayatı ve evrimi «etkinlik şartı değilde, son belirlemenin temel unsuru olan etkili ve zorunlu çevre güçlerinin çabasıyle» açıklamağa çalışan düşünürleri örgenci’ 1er diye adlandırır. Y. Delage’a göre, Descartes, Bichat, Cl. Bernard ve özellikle W. Roux örgen-cidir.
— Sosyol. örgenci sosyologlar arasında Auguste Comte ile Espinas anılabilir. (L) ÖRGENCtLIK i. (örgen > örgenci’den ör-genci-Uk). Fels. Yeni. Hayatın, organları harekete getiren bir kuvvetin değil de, organlardan doğduğunu ileri süren öğreti.
— Sosyol. Toplumları, canlı organizmalara benzeten öğreti. (L)
