— Tıp. Bir hastalık türüniin karakteristiğini teşkil eden. J| Belirli bir hastalığa ve yalnız o hastalığa etkili olan bir tedaviye denir: Ensülin, şeker hastalığının özgül ilâcıdır. || Bir şeye özgü, özel olan: Kinin sıtmaya karşı özgül bir ilâçtır. (LM) ÖZGÜLLÜK i. (özgül’den özgül-Iük). Yeni. özgül olma hali. Eşanl. TÜRSELLİK. Esk. Nev’iyet.
— Asalakbil. Asalak özgüllüğü, ancak tek bir türde (hattâ tek bir alttürde) veya art arda belirli iki türde yaşayabilen asalak hayvan veya bitkilerin özelliği. (Şeftali mildiyusu, marul mildiyusu, çavdarmahmuzu mantarları, önce sivri tatlı su salyangozunda, sonra koyunda yaşayan karaciğer kelebeği bunlara Örnek olarak gösterilebilir.)
— îstat. Bir değişkenin özgüllüğü. Bk. Faktöriyel ANALIZ.
