ÖZEKDOKU

ÖZEKDOKU blş. i. Biyol. Yeni. Bir organın esas görevini sağlayan temel doku. E,ant. PARANKİMA.
— Bol. Selüloz çeperleri kalınlaşmamış ve odunlaşmamış olan, değişik görevler yapan canlı hücrelerden ibaret doku. || Havalı özekdoku. gazların geçmesine elverişli geniş aralıkları olan doku. J| İletken özekti oku, odun-soymuk demetlerinin yanı başında bulunan ve ince çeperli hücre tellerinden oluşan doku (ongun besisuyunun iletilmesine yarar). |1 Nişastalı özekdoku, içinde nişasta depo eden doku. |] Sulu özekdoku, yedek su depo eden doku. || Öztimleyici özekdoku, karbonlu beslenmede temel rolü oynayan klorofil bakımından zengin doku. |l öz özekdokusu, üstün yapılı bitkilerde kök ve gövdenin özeğini meydana getiren doku.
— Dokubil. Farklılaşmış hücrelerden oluşan ve özel fizyolojik bir görevi bulunan doku; Akciğer özekdokusu. (LM) öZEKStZLIK i. (özek > özefcjiz’den Szek-Slz-lik). Merkez silindiri (özek) bulunmayan, fakat her biri kendine has bir iç deriyle kaplı meristelleri olan bitki sapının durumu (msl. nilüfergiller, susinirotugiller, yı-landili, atkuyruğu). [L]
ÖZEL sıf. (fiz’den Öz-el). Yeni. Bir tek kişiye, bir tek şeye ait olan; ayırt edici: Özel bir kokusu olmak. ¡1 Genel’e, ortakla-şa’ya karşıt olarak kişisel, şahsî: Sosyal konulara özel bir açıdan bakar (Y.Z. Ortaç).