Jose Gualberto

Porto rikolu şair (San Juan 1829-ay.y. 1896). Santiago di Galızıa ve Barcelona’da okudu. Hikâyeler, elejıleı, yergili şiirler (En el Combate [Savaşta]; Rosas de Pasion [İhtiras Gülleri] v.b.) yazdı. (M)
TAÎÎÎÎJjA lJuan DE)> İspanyol şairi (Sevilla 1468-ay.y. 1522’ye doğr.). Chartreux ta-rıkaü keşişlerindendi. Dante’nin hayranı o-Padilla, iki tasvirî dinî manzume yazdı: El Retablo de la Vida de Cristo (Isa’-ÎV” Hayatîm Anlatan Mihrap Arkalığı) [1505] ve Los Doce Triunfos de los Apos-toles (Havarilerin On iki Zaferi) [1521]. (L) PADİLLA (Juan DE), castillalı soylu (Toledo 1490-Valladolid 1521). Castilla komün-le,;ı.nîİJ^kJa?dlran Kutsal cuntanın basma getirildi (1520). Torrelobaton’da galip gelen Padilla, Villalar’da yenildi, yakalandı (23 nisan 1521) ve ertesi günü boynu vuruldu. (L)
PADİLLA (Lorenzo de), İspanyol tarihçimi <^n*eiLuera’ Malağa 1485’e doğr.- öl. 1540 a doğr.). Roma başpiskoposuydu. Kari V m tarihçisi oldu ve çeşitli eserler yazdı: Catalogo de los Santos de Espana (Ispanya Azizlen Katalogu) [1538]; Cronica de Felipe I (Felipe I Kroniği); Libro de las An-^uedades de Espana (Ispanya Eskiçağı Kitabı) [1669 da yayımlandı] v.b. (M)
PADİLLA (Maria DE), castillalı soylu kadın (1337-Astudillo 1361), Castilla kralı Zalim Pedro nun gözdesi. 1352’de kralın metresi oldu. Kral, ondan olan dört çocuğunu kraliçe Maria ile evliliğinden daha önce dünyaya geldiklerini ileri sürerek, resmen tanıdı. (L)
PAD1RAC mağarası, Fransa’da Gramat «caussesunda, 7X m derinlikte yeraltı ma-garası. Bu mağaradan, dar geçitlerle veya son derece geniş kubbelerin altında yaklaşık olarak 3 km kadar aktıktan sonra Dordogne ırmağına kavuşan Padirac yeraltı ır-
mağına ulaşılır. Martel tarafından araştırılan ve halka açılan mağara, causse’ların büyük turistik yerlerinden biridir. Padirac ırmağı, 10 km boyunca dar koridorlarda veya çok büyük kubbelerin altında akar, daha öteye gidilmesine imkân vermeyen bir sifona vardır. Irmak Saint-Georges kaynağında tekrar yeryüzüne çıkar ve Dordogne ırmağına kavuşur. Yeraltında G. Delavaur yönetiminde yapılan birkaç gezide (1951) galerilerin 6,5 km’si aşıldı. M. Couderc himayesinde Paris Mağarabilim kulübünün gezisinde (1962) çukurun 10 km kadarı tanındı. G. Delavaur ırmağın