HEMOSPERM1 i. (fr. hémospermie* den). Patol. Menimde kan bulunması, (l) HEMOSPORIDtLER çoğl. i. Omurg’ahla-rın kan hücreleri içinde yaşayan sporlular alttakımı. (Bunlarda eşeysiz üreme omurgalı hayvanın kanında, eşeyli üreme ise sokucu ve kan emici bir eklembacaklının bağırsak kanalında olur.)
— Asalakbil. Alyuvarlarda asalak yaşayan birhücreli hayvan.
— ansİkl. Asalakbil. insan kanında asalak yaşayan hemosporidiler plazmodyum cinsindendir. Bu asalaklar, protoplazmalarında, siyah bir boya biriktirirler; bu boyayı tahrip ettikleri alyuvarların hemoglobininden elde ederler, (l)
HEMOSPORfDİYOZ i. (fr. hemosporidio-je’dan). Hematozoerlerin yaptığı hastalıklara verilen genel ad. (l)
HEMOSTAZ i. (fr. hemostase’dan). Tıp, Bk kan durdurma.
HEMOTAKOMETRE i. (fr. hemotachomet-reden). Fizyol. Atardamarlarda kanın hızını ölçmeğe yarayan âlet, (l) HEMOTELANJtOZ ı. (fr. hemotelangiose dan). Kılcal damarların hastalığı, (l) HEMOTORAKS İ. (fr. hemothorax’ tan). Pnömoloji. Plevra boşluğuna kan toplanması.
— ansİkl. Genellikle travmalardan ileri gelen hemotoraks, göğsün dışarıdan yaralanması (bıçak veya ateşli silâh) veya kaburga kırılması hallerinde görülür, (l)
HEMOZOİN i. (fr. htmozoine’den). Sıtmalıların kanındaki siyah boya, (l)
HEMPA i. (fars. hem, önek ve pâ, ayak’tan hem-pâ, ayaktaş). Esk. Kötü işlerde arkadaş olan kimse; Bunun farkına varan Cemal Bey bugün hempalarıyle İstanbul’a firar etmiştir (Atatürk). [mİ
‘
