ÖYLECE zf. (öyie’den öyle-ce).

ÖYLECE zf. (öyie’den öyle-ce). O şekilde, tam öyle: Halk una «Kral kızı» dedi, öylece kaldı (N. Araz). |1 öylelikle. (M) ÖYLEMESİNE zf. (öy/i’den öyle-me-si-ne), öylesine. (M)