Hindemith, Paul
Alman bestecisi, viyolonselcisi, orkestra şefi ve müzik kuramcısı (Hanau, Hessen 1895-Frankfurt am Main 1963). Frankfurt konservatuvarında öğrenim gören Paul Hindemith, Frankfurt tiyatrosunda orkestra şefliği yapmaya başladı ve Amar dörtlüsünde viyola çaldı. 1927’de Berlin Ulusal Yüksekokulu müzik öğretmenliğine atanıp, naziliğin gelişmesi karşısında önce Vala- is’ye göçtü; sonra Türkiye’ye (Ankara) gelerek (1937) klasik müzik çalışmalarına büyük katkıda bulundu. 1939’da ABD’ye yerleşerek Yale Üniversitesi’nde de- res verdi. Avrupa’ya dönünce Zürich Üniversitesi’nde beste profesörlüğüne atandı.
Hindemith’in ilk besteleri ton uyuşmazlıklarıyla dolu olmakla birlikte, çok geçmeden müzik dilini kontrapunto yenilikleri ve yeni bir uyum anlayışı üstüne oturtmuş, yeni kuramlarını Unterweisung im Tonsatz{Besteleme Dersleri, 1937) adı altında yayınlamıştır. Yapıtları arasındaoperalar(Mörc/er[Öldürücü, 1921]; Cardillac, 1926; Hin und Zurüch [Gidiş ve Dönüş, 1927]; vb.), birçok sahne ve film müziği, eşlikli ya da eşliksiz insan sesi parçaları vardır, özellikle orkestra için besteleri önemlidir: Ressam Mathis (Grünewald üstüne ؟pera- sından alınma süit, 1934), Weber’in Bir Teması Üstüne Senfonik Değişimler (1945), Dünyanın (1951). Öbür yapıtları arasında solo bir çalgı (piyano, keman, viyolonsel, korno ve büyük orkestra için konçertoları ile keman ve viyola için birçok konçertosu (üflemeli çalgılar için Konçerto’su [1927] çok ünlüdür), yedi dörtlüsü, solo bir çalgı (keman viyola, viyolonsel) için sonatlan, piyano ve bir yaylı ya da üflemeli çalgı için sonatları sayılabilir. Piyano için parçaları ve insan sesi için yapıtlari ilgi çekici sayfalar kapsar. Yeni klasik eğilimli genç bestecileri büyük ölçüde Ptkilpmiştir.
Önceleri keman ve viyola virtüözü olarak ün salan Paul Hindemith, sonradan XX. yy’ın başlıca bestecileri ve kuramcıları arasına girmiş, özellikle orkestra için besteleriyle ün salmıştır.