ERKEN VE ORTAÇAĞ ALMAN EDEBİYATI
800’den 1 050’ye kadar eski Yüksek Almancayla yazılanlar, Alman halkların onur, yiğitlik, kader anlayışıyla alçakgönüllülük, fedakârlık ve aşkın hıristiyan yorumu arasındaki çelişkilere ışık tutar. Bugün elimize geçen ilk dönem şiirlerden Hildebrand’ın Türküsü (800) kaderi dindışı bir yaklaşımla yorumlayan dizelerden. Heliand (830), Isa’nın yaşamını eski ile yeninin sentezini yaparak anlatan epik bir şiirdir: Yapıtta İsa bir Alman düküdür ve hıristiyanlık mesajları geleneksel kahramanlık tasvirleriyle verilir. Otfried von VVeissenburg’un Evan- gelienbuch’ıında ( 870’te! tamamlandı), İncil’den yapılan alıntılardan oluşan yeni bir hıristiyan edebiyatının ilk örneğini buluruz. Bu çalışmada, Alman edebiyatında ilk defa dize sonlarında kafiye kullanılmıştır. X. yy’da manastırlar kültür merkezleriydi ve eski Yüksek Almanca, yerini Latince’ye bırakmıştı. Bu yüzyılda yazılmıştır.