Dede Efendi, Hammamizade

Türk bestecisi (İstanbul 1778-Mina, Mekke 1846). Çocukluk
yıllarında güzel sesiyle dikkati çeken Hammamizade
İsmail Dede Efendi, Uncuzade Mehmet Emin
Efendi’den ve Yenikapı mevlevihanesi şeyhi Ali Nutki
Dede’den ders gördü.
Mevlevi çilesini doldurarak “dede” olup, Selim lll’ün
beğenisini kazandı; Mahmut II ve Abdülmecit gibi padişahlardan
ilgi gördü. Pek çok öğrenci (Hacı Ârif Bey,
Zekâi Dede, Nikoğos Ağa, Eyyulbi! Mehmet Bey, vb.)
yetiştirip, hacca giderken, koleraya yakalanarak öldü.
İsmail Dede Efendi’nin 500’ü aşan bestelerinden ancak
268’i günümüze kalmıştır. Dinsel yapıt olarak çeşitli
makamlarda ayinleri olan Dede Efendi’nin rast, bestenigâr,
ferahfeza makamlarında birçok din dışı bestesi
de vardır.