DUKAKİNZÂDE AHMED BEY

DUKAKİNZÂDE AHMED BEY; Osmanlı
şâirlerinden. Sultan İkinci Bâyezîd Hanın dâmâdı
Mehmed Paşanın Gevher-i Mülk Sultandan doğan
oğludur. Sultan İkinci Bâyezîd Hanın torunu
ve Yavuz Sultan Selim Hanın hemşirezâdesi, büyük
sipâhî ve zeâmet sâhibi bir sancak beyiyken,
hepsini terk ederek zühd, takvâ, tevekkül ile Hakteâlâya yönelerek ibâdetle meşgul oldu. İstanbul’da
vefât etti. Mutasavvıf bir şâirdir. Bu sahada
güzel şiirler yazmıştır. Şiirlerini ihtivâ eden
Dîvân’ı, İstanbul kütüphânelerinde mevcuttur. Bir
nüshası, Ali Emîrî Efendi kolleksiyonu arasında,
Millet Kütüphânesi Manzum eserler sırasında numara
15’te kayıtlıdır.
Şiirlerine örnek:
Zeyn etmek içün Cennet’e inşân iledürler
Kulluğa ana Hûrî vü gılmân iledürler
Cân Yûsufını Mısr-ı vücûdunda bulursan
Ken’an iline ismini sultân iledürler
Vâiz, bizi korkutma, Cehennem’de od olmaz
Her kişi odun, yanmağa bundan iledürler