OSMAN CEMAL KAYGILI

OSMAN CEMAL KAYGILI; hikâye ve roman
yazan. 1890’da İstanbul’da doğdu. Babası bir mahalle
bakkalı idi. Sırasıyla Cezrî Kâsım Paşa Mektebini,
Eğrikapı Merkez Rüşdiyesini ve Menşe-i Küttab-ı
Askeriyeyi bitirdi. Erkân-ı Harbiye-i Umûmiye Riyâsetinde
memurluğa başladı (1906). Daha sonra Kıtaat-
ı Fenniye Müfettişliğinde kalem memurluğuna
tâyin edilen Osman Cemal, Mahmud Şevket Paşaya
yapılan sûikastla ilgili görülerek, Sinop’a sürüldü.
Birinci Dünyâ Harbinde gezici tümenlerde kâtip
olarak çalıştı. 1918’de hastalandı ve mâlûlen emekliye
ayrıldı. Sütçülük, seyyar satıcılık ve vapur bileti
satarak geçimini sağladı. Aynı zamanda çeşitli mizah
dergilerinde hikaye, şiir, fıkra ve makaleler yazdı.
Cumhûriyetten sonra 1925-1945 seneleri arasında
İstanbul İmam Hatip Lisesinde, Çemberlitaş
Ortaokulunda ve Fener Rum Kız Lisesinde Türkçe
öğretmenliği yaptı. 1945’te İstanbul’da öldü.Osman Cemal, daha çok Ahmed Midhat, Hüseyin
Rahmi ve Ahmed Hâşim’i tâkip eden bir yazardır.
Hikaye ve romanlarında İstanbul’un kenar
mahallelerinde, sur dışında yaşıyan halkın günlük
hayâtına yer verdi. Çingenelerin gelenek ve göreneklerini
Çingeneler adlı romanında işledi.
Osman Cemal’in diğer eserleri şunlardır: Bekri
Mustafa (1944), Aygır Fatma (1944), Sandalım
Geliyor Varda (1938), Eşkiya Güzeli (1925),
Üfürükçü (1939), İstanbul’da Semâî Kahveleri
ve Meydan Şâirleri (1937), Altın Babası (1923),
Bir Kış Gecesi (1923), Çuvalcı Şeyhinin Halefi
(1923), Gonce’nin İntiharı (1925), Çuvalcı Kavgası
(1925).
Ayrıca iki oyunu, bir folklor araştırması ve
tefrika hâlinde kalmış bir de argo lügati tecrübesi
vardır.