DÜŞÇÜLÜK

DÜŞÇÜLÜK i. (düş’ten düş-çü-lük). Psikiyatr.
Görüntülü hayal t ve sanrıların ortaya
çıkmasına yol açan hareketle ve duygunlukla
ilintili tepkiler doğuran otomatik zihnî
faaliyet.
— ansİk l . Düşçülük, bir rüya hezeyanıdır
ve bilincin zayıflaması halinde ortaya çıkar.
Fizyolojik rüyadan şu özelliklerle ayırt
edilir: a) uyanıklık halinde de devam etmesi;
b) öznenin katılması (bu katılma mücadele,
saldırganlık, savunma ve oyun gibi
hareketle ilintili bir güdülenmeye yol açan
duygunluk tepkileri [korku, boğuntu, hüzün
vlb.] doğurur); c) hezeyan halinden
daha sonra, bazı, sabit fikirler ortaya çıkabilir
(özellikle kıskançlık fikirleri). Düşçülük,
genellikle, had safhada veya bu safhaya
yakın alkolizm hezeyanlarında görülür.
Ama çeşitli bulaşıcı hastalıklardan ve
zehirlenmelerden doğduğu gibi, bilincin çözülmesine
yol açan herhangi bir etkiden de
ileri gelebilir,