DÜVEL

DÜVEL çoğl. i. (ar. devlet’ten düvel). Esk.
Devletler: Düvel-i mezkûrenin bu nokta-i
nazarını alenen izharda teahhur etmeleri …
(Atatürk). || Düvel-i muazzama, büyük devletler
(İngiltere, Fransa, Almanya, Avusturya-
Macaristan, Rusya, İtalya): Bir tarafta OsmanlI
devleti, bir tarafta da düvel-i muazzama
(Ş.S. Aydemir). || Düvel-i mu’telife (i’tilâfiye),
anlaşmış devletler (İngiltere, Fransa,
Rusya, İtalya): Çanakkale’de Akbaş’ta sırf
düvel-i İ’tilâfiye askerleri esliha ve cephane
kaçırıldığını bahane ederek İngilizler Bandırma’ya
iki yüz kişi çıkarmıştır (Atatürk)
|| Düvel-i rnüttefika, birleşmiş devletler (OsmanlI
imparatorluğu, Almanya, Avusturya-
Macaristan, Bulgaristan.) || Düvel-i şâire,
düvel-i muazzama dışında kalan devletler.
|| Beyn-ed-düvel, devletlerarası. || Hukuk-ı
düvel, devletler hukuku. || Yedi düvel, Avrupa’nın
büyük devletleri: Eğer bu diploma
Ahmet Beyin elinde olsaydı, hemen Avrupa’ya
kaçacak, yedi düvelden hangisini isterse
birisinin hizmetine girecek (Ömer Seyfeddin).