ABAJUR

ABAJUR i. (fr. abattre, kırmak ve jour,
gün kelimelerinden Abat-Jour.) Genellikle
huni biçiminde, kâğıttan, madenden, kumaştan,
porselenden veya buzlu camdan
yapılmış, ışığı kırmak ve yumuşatmak için bir
lambaya uydurulan yansıtıcı: Şükran, masanın
önünde, abajurlu bir lamba ışığında, bir
elişiyle meşguldü (R. N. Güntekin). || Genellikle,
üzeri siperli masa lambası veya ayaklı
lamba: Bütün elektrikleri söndürmüş, yalnız
baş ucundaki abajuru açık bırakmıştı (Haldun
Taner).
— a n s İk l . Abajur fikri Avrupa’da XVII. yüzyılda
doğdu, önceleri başka isimlerle anılırdı;
bugünkü adını XIX. yy.’ın ikinci yarısında
aldı. Abajur’un biçimi ve malzemesi
moda akımlarıyle çok yakından ilgilidir;
XIX. yüzyılda Avrupa’da abajurlar opalin’-
den yapılırdı; XIX. yy.’ın başlarında kalın
dokumalar gpzdeydi; günümüzde delikli madenden
dokumaya, kâğıda, çuvala kadar
her çeşit malzeme kullanılmaktadır,