ELEKTROKARDİYOGRAFİ

ELEKTROKARDİYOGRAFİ i. (fr. électrocardiographie).
Kardiyol. Elektrokardiyogram
ile meydana çıkartılan kalp kası elektrik
faaliyetinin incelenmesi. Elektrokardiyografi, kalp kasılma-
. larından ileri gelen elektrik gerilimlerinin
kol ve bacaklarla göğüs etrafına konan elektrotlar
tarafından alımı ile uygulanır.
, Gerilimler büyültülerek, değişiklikleri, titreşimleri
yazan bir aygıt aracılığıyle fotoğraf
kâğıdına veya infraruj ışınlarına hassas
kâğıt üzerine yazılır. Elde edilen çizge derivasyonlara
göre değişirse de her zaman
kulakçığın kasılmasından ileri, gelen bir P
dalgası, karıncıkların kasılmasına bağlı bir
QRS dalgası ve miyokardın kütupsuzlaşması
olayını belirten bir T dalgası bulunur. Kullanılan
ilk derivasyonlar, iki kol, sağ kol
ve sol bacak, sol kol ve sol bacak arasında
yapılmıştır (Dı, £>2, Ds derivasyonları).
Bunların incelenmesi birçok olayda hâlâ faydalıdır.
Sol göğüs yarısı üzerine yani sternumdan
koltukaltı çizgisine kadar (koltukT
altı önü) konan elektrotlarla bugün, her bif
karıncığın çalışması, kalbin elektrik ekseni
ve varsa koroner lezyonlarının tam yerleri
hakkında kesin bilgiler verebilen vektörel
derivasyonlar elde edilmektedir (Vı, V2, Va,
V4, Vs, Vo). Bunlardan başka sağ kol, sol
kol veya sol bacak üzerine konan tek elektrotlarla
tek kutuplu derivasyonlar da kullanılmaktadır.
Elektrokardiyogramdaki değişiklikler
bazı kalp hastalıkları hakkında
çok önemli bilgiler verir. Meselâ ritim
bozuklukları (takikardi, bradikardi, aritmiler)
koroner dolaşımı bozuklukları ve karmaşıklıkları
(miyokard enfektüsü) gibi. Bu-‘
na karşılık elektrokardiyogram kalp kasında
ağrılar bulunmadığı zamanlar kalp kapakçıkları
hastalıklarında ilginç olabilecek
çok az bilgi getirir