EMEKLİ

EMEKLİ sıf. ve i. (emek’ten èmek-li). Görev
süresi tamamlandıktan sonra belli bir
aylık bağlanarak işten ayrılan (memur):
P.T.T. Müdürlüğünden emekli babası o yıl
oradaymış (Y. Z. Ortaç). Bu adamcağız Ürdün
Devletinin hizmetine girdi, ordan bir
emekli maaşı bile vardır (F. R. Atay). Esk.
Mütekait. || Emekli maaşı (aylığı), emekli
olmuş kimseye bağlanan belirli aylık. Esk.
Tekaüdiye.
—  Kamu kuruluşlarındaki herhanği
bir görevde belli hizmet süresini tamamlamak
veya hastalık sebebiyle iş göremeyecek
duruma düşmek suretiyle kendisine aylık
bağlanarak işinden ayrıian kimse. \
— Memur veya başka bir hizmetteki
görevliler, bağlı oldukları kuruluşların
statüsüne göre belirli hizmet sürelerini doldurduktan
sonra, kendi istekleri ile emekli
olabilecekleri gibi, görevlerindeki yetersizlik,
disiplinsizlik ve başka sebeplerle kendi
kuruluşlarına ait daireleri tarafından da emekli
edilebilirler. Emekliye, bağlı olduğu kanuna göre gerekli aylık bağlanır. Ya İm?
kamu hizmet ve kuruluşlarındaki görevlilerden
başka,. sigorta statüsüne sahip kuruluşlardaki
görevliler de, özel kanun ve sözleşmelerine
göre gereğinde emekli olabilirler.
Böylece emekliler yaşlılıklarında ve iş
göremez hale geldikleri çağda, geçim /şartları
güvenlik altına alınmak suretiyle, genellikle
yeterli bir sosyal güvenliğe kavuşmuş
olurlar