nymphaion

nymphaion, Latince n y m p h a e u m , n im f e u m
olarak da bilinir, Eski Yunan ve Roma
mimarlığında nympha’lara(*) adanmış anıtsal yapı. Önceleri, nympha’lann yaşadığına
inanılan, içinde bir akarsu ya da kaynağın
bulunduğu doğal grotto’lan tanımlamak
için kullanılırken, daha sonra bitkiler,
çiçekler, heykeller, çeşmeler ve resimlerle
dolu yapıları belirtmek için kullanılmaya
başladı. Nymphaion’lar tapmak, sarnıç
ve düğünlerin yapıldığı bir toplantı salonu
gibi işlevler görüyordu. Roma Döneminde
yaygın olan rotunda tipi nymphaion’lar,
Efes’teki Büyük Nymphaion gibi Helenistik
Dönem yapılarından türemişti. Korinthos,
Antiokheia (Antakya) ve Konstantinopolis’te
(İstanbul) büyük nymphaion’lar vardı.
Roma’da 20 kadar nymphaion kalıntısı
bulunmuştur; Anadolu, Suriye ve Kuzey
Afrika’da da yıkıntı biçiminde örnekleri
vardır. Eski Roma’da nymphaeum sözcüğü
hem genelevi hem de Hıristiyan bazilikalarının
atriumlarında yer alan çeşmeyi tanımlamada
kullanılırdı.
16. yüzyılda nymphaion İtalyan bahçelerinin
ayrılmaz bir parçası haline geldi. Bu
nymphaion’lar genellikle bir kaynağın yanına
yapılıyordu. Roma’daki Giulia Villası’nda
olduğu gibi kaynağın bulunduğu yer
çoğu zaman bir yapıyla çevreleniyor, bazen
de kaynak doğal ya da yan doğal bir mağara
içine alınıyordu. Nymphaion ile grotto arasındaki
fark her zaman açık olmamakla
birlikte, bir yarı tanrının var olduğu düşün