ENFEKSİYON

ENFEKSİYON i. (lat. infecto, infiçere, içine
işlemek’ten fr. infection). Pat ol. k Mikrobun
organizmaya girdikten sonra geliştiği
yer. (Enfeksiyon terimi çok zaman dar anlamında
parazitin dokulara yerleşmesinden
önceki girişini belirtmek için kullan)lir.
Bu durumda da bulaşma* işinin bir safhasını
göstermiş olur. Bu anlamdan kaçınmak
gerekir. Ayrıca kimi zaman da toprakta
mikroorganizmaların gelişmesini anlatmak
için kullanılır. Enfeksiyon, organizmaya
çokhücreli parazitlerin girmesi ve gelişmesi
demek olan enfestasyon’la aynı şey
değildir.) %
—  Patol. Ènfeksiyon (difteri, tifo
v.b. gibi) her zaman aynı hastalığa yol
açan,, yani yalnız o hastalığa özgü olan
etkenlerin, ya da (streptokoklar, stafilokoklar
/ v.b. gibi) yerleştikleri yere ve geliştikleri
ortama göre çeşitli belirtiler gösteren,
dolayısıyle de belirli bir hastalığa özgü
olmayan etkenlerin sonucu olarak ortaya
çıkar, özellikle çıkardığı toksinlerle etki yapan
hastalık etkeni, yayılmayarak sadece
organizmaya girmiş olduğu yerde kalabil-
* diği gibi, bütün organizmaya yayılarak septisemiye
de yol açabilir. Enfeksiyonlara yol
açan ve mikrop genel adı altında toplanan
(basiller, bakteriler, protozoerler, süzgeçten
geçen virüsler gibi) etkenler bunlardır