ENGADİNE,

ENGADİNE, reto-roman dilinde Engiadina,
, inn’in yukarı vâdisi, İsviçre’de, Graubün-
| den’de. Zernez boğazları ile ikiye bölünür:
Yukarı -ve Aşağı Engadine. Güneybatıdan
’kuzeybatıya doğru uzanan vâdi, Dördüncü za-
^ man buzulları tarafından derin bir oluk ha-
, linde kazılmıştır ve akarsu ağının toplandığı
dalgalı aşma örtülerine tekabül eder.
1 Yan vâdilerin hepsi asılı vâdilerdir ve ana
vâdiye trafiği büyük (ölçüde engelleyen bo-
. ğazlarla bağlıdır. Aslında bu yüksek vâr
dilerden geçitlere girjş çok kolaydır. Yuka-
* rı Engadine bu yan vâdilerden biridir. Aşa-
/ ğı Engadine’in ise Zernez kayalıklarının
‘ aşağı kesiminde kenarları çok diktir: En-
< gadine, Alplerin merkezindeki konumu sa-
! yesinde nispeten kurak ve her mevsimde
(güneşli bir iklimden yararlanır. Eskiden çok
yüksek kısımlarda bile çeşitli besin tarımı
(yapılırdı ve vâdi bu sayede özerk bir hücjre
olarak reto-romancasını muhafaza etti.
Aşağı Engadine’in bol güneş alan düzlük-
„ lerinde 1 600 m yükseltiye kadar çavdar
. ve patates tarımı yapılır, Yukarı Engadine’-
de ise 1‘800 m yükseltiye kadar bu tarıma
/yaylaya çıkma yoluyle yapılan hayvan yej
tiştiricifiği eklenirdi. Bu iktisat, Alplerin
I demiryolu döşenmesi için kazılmasına karf
şı koyarfıadı ve XIX. yy. m ikinci yarısın-
‘ da Engadine’de küt! s halinde göçler başla-
; dı. Otuz yıldan beri nüfusun azalması dur-
¡du; hattâ az’ölçüde bir artma görüldü. Bu
1 gelişmeyi turizm sağlamıştır, iklimin olağanüstü
elverişliliği turistik merkezlerin (St.-
i Moritz, Pontresina, Samaden ve . Silis) çoğalmasını
destekledi.
r— Tar* Raetia’mn bir bölümü olan Engadine’de
romalılaşma köklü bir şekilde, ya-
. yıldı.. XV. yy.ın sonuna kadar Yukaı En-
I gadine’i Chur piskoposları ile Panta ai-
> leşinden memurlar yönetti. Yukarı Enga-
< dine, Raetia’nın üç birliğinden biri olan
‘ Gotteşhausbund’a katıldı. Aşağı. Engadine,
’ uzun süre Tirol’e bağlı kaldı. Sonra 1801’-
de her iki Engadine kısa süre sonra Gfaubünden
adını alan Raetia kantonuna bağdandı