Arculf

Arculf (ü. 7.yy sonları, Almanya), İslamın
doğuşundan sonra Yakındoğu’da gözlemlerde
bulunan önemli Batılı gezginlerin ilki
olan Hıristiyan piskopos. Büyük bir olasılıkla
manastıra bağlı bir din adamı, bazılanna
göre ise Akitanya’daki Perigueux piskoposuydu.
Yaklaşık 680’de Kutsal Topraklar’a yaptığı
hac yolculuğundan dönerken fırtınaya tutulan
Arculf Iskoçya’ya sürüklendi ve Hebrid
Adalanndan biri olan Iona’ya vardı. Burada
kendisini ağırlayan Iona Manastırı başrahibi
Aziz Adamnan’a yolculuğundan edindiği
deneyimleri aktardı. Adamnan, Arculf’un
yolculuğunu konu alan De locis
sanctis’i yazdı. Bu yapıt, Bede’nin(*) dikkatini
çekmiş ve Bede, yapıtın bir bölümünü
Ecclesiastical History o f the English People
adlı kitabına almıştır. Bede, ayrıca daha
uzun bir kitap yazmış ve bu kitap ortaçağ
boyunca, doğudaki kutsal yerlerle ilgili en
yaygın rehber olmuştur.
Kutsal Yahuda, Samariye ve Celitle eyaletleri,
Şam ve Sur, Nil ve Aiolia volkanik
adaları (bugün Eolie Adalan) Arculfun
gezdiği yerler arasındadır. Arculf, Kudüs’
teki İsa’nın Kabri Kilisesi, Sion Dağı Kilisesi,
Zeytinliğe Çıkış Kilisesi ve Şeçem’deki
Yakub’un. Kuyusu Kilisesi’nin planlarını
çizmiştir. İngiltere’nin koruyucu azizi Aziz
George’un öyküsünün ilk biçimi Arculf dan
kalan belgeler arasındadır.