Pallava

Pallava h a n e d a n i , 4. yüzyıl başlarından 9 .
yüzyıl sonlarına değin Güney Hindistan’ı
yöneten aile. Önceleri Dekkan’daki Satavahanalara
bağımlıyken, sonradan Andhra’
ya, ardından da Kançi’ye (bugün Kançipuram,
Tamil Nadu) göç ederek orada egemenlik
kurmuşlardır. Kökeni tartışmalı
olan aileden söz eden en eski belgeler
Prakrit dilindedir. Buna göre, 4. yüzyılın
ortalanna doğru Magadha imparatoru Samudra
Gupta Kral Vishnugopa’yı önce
yenilgiye uğratmış, sonra da serbest bırakmıştır.
Sanskrit dilindeki Lokavibhaga”da
ise sonraki Pallava kralı Sinhavarman’ın
436’dan sonra hükümdar olduğu belirtilir.
Dravid topraklarını yöneten Pallavalar
kısa sürede Tamil geleneklerini benimsediler.
Güneydoğu Asya ile güçlü ticaret
ilişkileri kurmanın yanı sıra bölgeyi kolonileştirmeye
çalıştılar. Ayrıca Seylan’daki
(bugün Sri Lanka) Tamil nüfuzunu sürdürdüler.
Budacılık, Caynacılık ve Brahman dinini
destekleyen Pallava hanedanı sanatı ve
sanatçıları da korudu. Özellikle mimariye
büyük katkılarda bulundu; ailenin yaptırdığı
yapılar arasında deniz kıyısındaki Şiva
tapmağı, tek parça granitten oyulmuş çeşitli
tapmaklar ve bir zamanların önemli limanı
Mahabalipuram’daki (Mamallapuram) Varaha
Mağarası (7. yy) sayılabilir. Hükümdar
Mahendravarman Sanskrit dilinde, Mattavi-
lasa-prahasana adlı bir fars yazmıştı (y.
620).
Pallava hükümdarları, Batı Çalukya hanedanının
ve onlara bağımlı olan Çolaların
askeri baskısına karşı koyamadı. Çolalar
Pallava yönetimine son vererek hanedanın
topraklarına egemen oldular (y. 880).