Clemens IV

Clemens IV, asıl adı g u i f o u l q u e s , İtalyanca
g u i d o f u l c o d i (d. Saint-Gilles, Languedoc
– ö. 29 Kasım 1268, Viterbo, Papalık
Devletleri), 1265-68 arasında papa.
Fransa kralı IX. Louis’nin (Aziz) hizmetinde
tanınmış bir hukukçu olan Guido
y. 1256’da karısının ölmesi üzerine papazlık
rütbesi aldı. 1257’de Le Puy piskoposu,
1259’da Narbonne başpiskoposu, 1261’de
de kardinal oldu. İngiltere’de diplomatik
bir gezide bulunduğu sırada 25 Şubat
1265’te gıyabında papalığa seçildi. On gün
sonra resmen papalık makamına oturdu.
Clemens, papalık ile Hohenstaufen hanedanı
arasında yaklaşık 100 yıldır süregelen
kavgayı kazanmak için, önceli IV. Urbanus’un
hazırladığı planı uygulamaya girişti.
Hohenstaufen hanedanından gelen Sicilya
kralı Manfredi’ye karşı askeri ve mali
destek sağlamak amacıyla, Anjou dükü
Charles’ı 1266’da Napoli ve Sicilya kralı ilan
etti. İtalya’da papa karşıtı Ghibellino Partisi’ni
destekleyen Schwaben dükü Conradin’i
Charles’ın yardımıyla 1268’de ortadan
kaldırdı. Böylece Hohenstaufen soyu sona
erdi.
Clemens’in İtalya ve Almanya’daki siyasal
olaylara karışması ne Roma’ya, ne İtalya’ya
huzur getirdi. Charles’ın kurduğu Angevin
hanedanı papalığın bağımsızlığına yönelik
yeni bir tehdit oluşturmaya başladı. Clemens’in
ölümünden sonra papalık makamı
üç yıl boş kaldı.