dem

dem, Türk müziğinde, sesle ya da çalgıyla
yapılan bir doğaçlama sırasında, yaylı ya da
üflemeli çalgı çalan müzikçinin, makamın
güçlü ya da durak sesiyle, sürekli ya da
aralıklı olarak soliste eşlik etmesi. Buna
daha çok ney taksimlerinde, neyzenin de tone
olmaması amacıyla başvurulur. Türk
halk müziğinde de, zaman zaman doğaçlamalarda
ya da kalıplaşmış ritimsiz parçalarda
(uzunhavalarda) ve bölümlerde benzeri
bir eşlik vardır. Dem, bir tür sürekli bas ya
da burdondur(*).