Constantinus

Constantinus I, lakabı b ü y ü k c o n s t a n t i n
u s , Latince tam adı f l a v i u s V a l e r i u s c o n ş –
t a n t i n u s (d. 27 Şubat 280 sonrası, Naissus
[Niş], Moesia – ö. 22 Mayıs 337, Nikomedia
[İzmit] yakınlannda Ancyrona, Bithynia),
Hıristiyanlığı kabul eden ilk Roma imparatoru.
Roma ‘İmparatorluğu’nun Hıristiyan
I. Constantinus’un büstü
Ana Yayıncılık Arşivi
bir devlete dönüşmesine ön ayak olmanın
yanı sıra Bizans ve Batı Avrupa ortaçağ
Uygarlığının gelişmesine yol açan özgün bir
Hıristiyan kültürün temellerini atmıştır.
Sonradan I. Constantius (Solgun) adıyla
“caesar” unvanı alan Romalı bir komutanın
oğlu olan Constantinus, Doğu Roma imparatoru
Diocletianus’un sarayında yetişti.
Genç bir subay olarak Aşağı Tuna bölgesintieki
başarılı bir seferde yer aldı. 305’te Batı
Roma imparatoru olan babasının yanına
giderek Britanya seferine katıldı. Ertesi yıl
babasının ölmesi üzerine’ Ordu tarafından
imparator ilan edildi. Bir dizi karmaşık‘iç
savaşın ardından, 312’de Roma’ya girdi.
316’da Doğu Roma sınırları için’de karan
Balkanlar’ın bir bölümünü kendisine
bağladı.’324’te Doğu Roma impartoru Licinius’u
yenilgiye uğratarak tek imparator
oldu.
‘Dinsel çekişmelerin de öne çıktığı iç savaş
ortamında Hıristiyanlığı’benimseyen. Constantinus,
Roma’da imparatorluğunu ilan
eden Maxentius’a karşı giriştiği seferde
(312) askerlerinin kalkanına işlettiği işaretle
Hıristiyanlığını açıkça ortaya koydu. 313’te
Licinius’la buluşarak Hıristiyanlara daha
geniş bir hoşgörü tanıyan Milano Fermâhı’
nın çıkarılrtıasını sağladı. Roma piskoposluğuna
imparatorluğun mülkü Lateran’ı bağışlayarak
Constantinus Bazilikası’nın (bugün
S. Giovanni in Laterano Kilisesi) inşa
edilmesine yardımcı oldu. Kilise ve din
adamlarına mali ve hukuki ayrıcalıklar tanıdı.
Kamu görevlilerini- kiliseye ‘yardımcı
olmaya çağırdı. Kuzey Afrika’da ’ortaya
çıkan Donatusçuluk(’ ) akımının bir bölünmeye
yol açmaması için çalıştı.
Licinius’u yenilgiye uğrattıktan sonra Doğu’da,
Ariusçuluk (*) akımının- yol açtığı
dinsel tartışmalara son vermek amacıyla
I. Nikaia (İznik) Konsili’nin (325) toplanmasını
sağladı. Ama katı Hıristiyanlık inancını
korumaya yönelik olan konsil kararlannı
Ariusçulara kabul ettirme çabalarında bir
sonuç,alamadı. Aynı yıl imparatqrluğunun
20. yıldönümünü kutlamak için yapılan
şenliklerde piskoposlar da yer- aldı. 326’da
benzer bir şenlik için Roma’ya gitti. -Bu
arada, henüz açıklığa, kavuşturulamamış
baz» nedenlerle, kansı Faustajle Qogu’da
imparator yardımcısı olarak bıraktığı en
büyük oğlu Cfispûs’u öldürttü. Pagan törenlerine
katılmayı kabul etmediği