Karanlık, durmadan artan bir karanlık,
Doluyor u m m a n a ıssızlaştıkça «gece.
Yaprakları bir hüzün kaplıyor bu aralık
Yollarda ilerlemek oluyor işkence.
Yarı melûl, yarı mütereddit deniz,
Sahilde güneşin bekliyor tulûunu.
Bakarak ufuklara şimdi sessiz sessiz,
Kapanan gözleri andırıyor rûhunu.