Yine dalgalandı kalbimin suları,
Kulağım dan bitm iyor o sesin uğultuları.
Gönlüm gibi yanıyor uhrevileşen sema,
Rüzgâra doluyor, ölmezleşen bir lem’a.
Rıhtıma vurdukça dalgaların aksi,
Bir şehkâya dönüyor ayrılığın sisi.
Yalnız inleyen sular, münkesir oluyor.
Böylelikle sahile yine zulmet doluyor.
Nihayet sona erince bu İlâhi fesfeşe.
Veda ediyor gönüller kızaran bir ateşe.
R u h u m ise ben giderken İsta n b u l’da kalıyor.
Enginlerde bir aşkın neşidesi çalıyor.