(d. 28 Mart 1817,
Morra Irpina, Napoli Krallığı – ö. 29 Aralık
1883, Napoli), İtalyan edebiyatı ve uygarlığının
anlaşılmasında önemli rolü olan 19.
yüzyıl İtalyan edebiyat eleştirmeni.
Liberal bir yurtsever olan De Sanctis 1848
Napoli devrimine katıldı ve birkaç yıl Bourbonların
elinde tutsak kaldı. Daha sonra
sürgüne gittiği Zürich ve Torino’da öğretmenlik
yaptı. 1860’ta İtalya’ya döndü ve
eğitim bakanı olarak (1861-62) eğitim reformuyla
ilgilendi. 1871’de Napoli Üniversitesi’nde
karşılaştırmalı edebiyat profesörü
oldu.
Bir edebiyat ve tarih bilgini olan De
Sanctis felsefi bir yaklaşımla yazdığı eleştirilerinde
özellikle Hegelci estetik anlayışına
dayandı. İtalyan şairleri üzerine yazdığı
Saggi critici (1866; Eleştiri Denemeleri) ve
Nuovi saggi critici (1873; Yeni Eleştiri
Denemeleri) gibi yapıtlarında bu şairleri
yaşadıkları dönemin toplum yapısı içinde
ele alır. Başyapıtı Storia della lettaratura
italiana (1870; İtalyan Edebiyatı Tarihi)
İtalyan edebiyatı ve İtalyan toplumunun
gelişimi üzerine aydınlatıcı bir çalışmadır
De Sanctis, Francesco
20
Haz